Trainingskamp veteranen

Geplaatst op: 07-01-2019 - 1020 keer gelezen

Om het gemiddelde gewicht van de veteranen niet teveel te laten oplopen tijdens de winterpauze, werd dankbaar gebruik gemaakt van de uitnodiging van die Alten Herren uit Wassenberg, om, net als vorig jaar,  een toernooitje in de zaal te voetballen. Dit ‘toernooitje’ gaat om de Victoria-Cup en wordt al 45 jaar gespeeld. Op 5 januari werden de categorieën ‘über-40’ en ‘über-50’ gespeeld. Dit zijn uiteraard geen kilo’s maar minimale leeftijden.

Neer deed mee in de categorie über-40 en maakte gebruik van de dispensatie-regeling dat er ook mensen meedoen, die in het lopende jaar op zijn minst 35 worden. Ruud E. en Ramon B. doorstonden deze keuring (?). Verder deden van de ‘vaste’ veteranen nog mee: Patrick V., Maurice V., Jos B. Jos S. , John T., Henk T. en Dave N.

Rick B. begon als voetballer, maar promoveerde halverwege naar de supporter-klasse. Deze klasse bestond initieel uit: coach Ruud van S., Marcel W, Har Bessems en Thei ad Boom.

Bij binnenkomst val je meteen met de neus in de boter. Rechts staat een tap en links een tafel met gehaktballen, vlaai, macaroni en , hoe kan het ook anders in Duitsland, schnitzel en wurst. Enkele leden van de supporter-klasse zijn in het verdere verloop van het verhaal meestal hier te vinden.

Verderop is dan het voetbalwalhalla. Een mooie, doch gladde,  zaal, omringd door een boarding van 1 meter hoog en tribunes.
Nog iets verder is nog een hal.  Deze zou in het Pieter Baan Centrum niet misstaan, zo depressief.

De Duitse Pierre van Pol wordt ook weer gespot en blijkt nog even fanatiek mee te doen aan dit toernooi.

Uiteraard werd er ook gevoetbald. De veteranen lijken uit de winterslaap te moeten ontwaken tijdens de 1e wedstrijd, maar achteraf blijkt de tegenstander toch een finalist te zijn. Deze wedstrijd gaat helaas, maar terecht, verloren. Dit kan ook nog te maken hebben, dat wij graag voor publiek spelen, maar in de oostblokhal is dat echt niet mogelijk.

De wedstrijden daarna gaat het weer als vanouds. Opgewarmd in de zaal met tribune houden we ons niveau hoog genoeg om uiteindelijk als nr. 2 door te mogen naar de kruisfinales.

Deze tegenstander is toch wel een stuk beter dan ons, en met veel kunst- en vliegwerk en werklust, wordt een 0-0 stand op het scorebord gehouden. Het gevolg is de, voor Nederlanders bijna altijd fatale, penaltyreeks. Zeker tegen Duitsers...

Onze tegenstanders kijken dan ook met groot ongeloof naar de Nederlandse killers, als ze 3 penalties in de kruising zien verdwijnen en Dave de laatste kan tegenhouden.

De laatste wedstrijd is tegen onze eerste tegenstander. Dit is een fanatieke, gelijk opgaande wedstrijd. Helaas waren we het niet geheel met de scheids eens over het door de vingers zien van een overtreding, dicht bij de cirkel van onze tegenstander, en de wraakactie wordt met geel bestraft. Deze overtal-situatie wordt meteen afgestraft en de finale is gespeeld.

Tegen 20u redt de taxi ons van het bier- en gluhwein-festijn en wordt de avond bij Manuslust voortgezet. Net als vorig jaar was ‘t weer een geweldig leuke dag en Ruud v. S. neemt zich voor om voor ‘t volgende toernooi mensen ronselen om een ‘über-50’-team mee te nemen.