Kampioensverslag B1
Geplaatst op: 20-12-2016 - 769 keer gelezen
Op 24-09 werd er afgetrapt voor wat een heel leuke eerste seizoenshelft leek te gaan worden. Na afloop van deze eerste wedstrijd waren de voornaamste vragen; ‘Waren wij nu zo goed? Of was de tegenstander nu zo slecht?’ en ‘Hoe kan het dat Noud ‘on fire’ Becks heeft kunnen scoren?’
Achteraf bleek dat wij niet zo goed waren, maar de tegenstander toch echt zo slecht was. De 28 doelpunten (waarbij voornamelijk het doelpunt van Jop ‘overal inzetbaar’ Swillens van ongekende schoonheid was) werden dan ook van het doelsaldo afgetrokken en de tegenstander werd uit de competitie gehaald. De gedachte dat wij zo goed waren, was echter nog niet uit de koppies van onze oranjemannen verdwenen. En waarvoor gevreesd werd gebeurde dan ook. In het tweede competitieduel werd er zwak begonnen en daar werden dan ook al gelijk punten verspeeld, 2-2. We stonden weer met beide voeten op de grond.
Vervolgens ging het motortje toch weer draaien en werd er overtuigend gewonnen van Panningen (5-2) en Kessel (3-1) en tussendoor werd ook nog eventjes de volgende ronde van de beker bereikt. De moeilijkste tegenstanders stonden echter nog op het programma en de eerstvolgende opponent was Haelen. Een wedstrijd die je altijd zou moeten willen winnen. Gewoon omdat het Haelen is. Een aantal jaar geleden toen de grote jongetjes nog kleine jongetjes waren, werd er tegen Haelen echter een beschamende nederlaag geleden en hieraan werden wij dan ook vele malen herinnerd in aanloop naar deze wedstrijd toe. Er werd deze keer echter een stuk beter gespeeld. Kans op kans werd er gecreëerd, maar de paal, de keeper en de grote vriend van Jos stonden doelpunten in de weg. Alleen Boy, aka Aly, Stemkens wist met zijn bolle kopje een balletje in het doel te knikken. Hierdoor bleef het lang en onnodig spannend en uiteindelijk wist Haelen zelfs, door middel van een terechte dan wel onterechte penalty, de stand gelijk te trekken. 1-1. Maar gelukkig was daar Jort ‘schiet de ballen er in vanuit de raarste posities’ Heijnen nog. Via de onderkant van de lat wist hij dan toch nog de bevrijdende 2-1 binnen te schieten en de dikverdiende drie punten mee naar Neer te schieten.
Vervolgens kwam er een lange periode waarin er niet op de Zaterdag werd gevoetbald. Er werd op een doordeweekse dag een overtuigende overwinning geboekt tegen MVC (slechts 9-1) en de week erna werd er op een ijskoude woensdagavond tegen Reuver gespeeld. Ook deze wedstrijd werd met gemak gewonnen. Al was het aan de ‘mannen’ zelf te wijten dat zij slechts twee doelpunten wisten te scoren. Iedereen was het er wel over eens dat als ze de Zaterdag erna van SHH en de daaropvolgende week van BEVO wilden winnen, er beter gespeeld zou moeten worden. Er kwamen nu twee ontzettend belangrijke wedstrijden aan tegen de naaste concurrenten.
Van te voren werden de mannen door de technische staf optimaal voorbereid op de onderonsjes tegen de naaste concurrenten. Vele strijdplannen werden er besproken. In het laatste geval konden we altijd nog teruggrijpen op de door vele tegenstanders gevreesde en door onze eigen technische staf geprezen als zijnde de beste speler om een tegenstander uit de wedstrijd te spelen; Jos Frenken.
De strijdplannen konden echter al snel de prullenbak in. Beide teams leken last te hebben van kampioenskriebels. Er werden vooral lange ballen naar voren geschoten en aangezien Neer Stef ‘altijd kramp in de 75e minuut’ Vullers voorin heeft rondlopen, leidde dit regelmatig tot gevaar. Stef had het visier vandaag echter niet op scherp staan en miste te veel kansen. Gelukkig wist hij er met een volley toch ook eentje in te prikken. De wedstrijd bleef echter lang spannend. Ook Néke ‘kapt altijd terug’ Otten kreeg nog een aantal goede kansen, maar helaas was de aanname niet goed genoeg. Gelukkig kon Neer vertrouwen op een al het hele seizoen sterk spelende defensie onder leiding van Boy ‘shouderduwtje’ Stemkens en Mathijs ‘schopt nogal eens over de bal heen’ Klompen en werd de 1-0 vastgehouden tot het einde van de wedstrijd. Zodoende werd naaste concurrent SHH aan de kant geschoven en werd er een heel belangrijke stap richting het kampioenschap gezet.
Het team wist echter dat we er nog lang niet waren, want de volgende moeilijk te nemen horde stond een week later al weer op het programma. Doordeweeks werd er in een slechte wedstrijd en met heel veel geluk nog gewonnen van Heythuysen. Zodoende werd in de beker de volgende ronde bereikt. Dit was echter al de derde opeenvolgende woensdag waarop er een wedstrijd werd gespeeld en een aantal spelers begon dan ook de nodige pijntjes te voelen. Dit was in de wedstrijd tegen BEVO ook goed te merken. In de derde minuut moest onze eigen Usain Bolt het veld verlaten en er werd in eerste instantie gevreesd voor een ernstige blessure. Sem ‘el capitano’ Nijssen kwam voor hem in het veld en uitgerekend hij kreeg in de laatste minuut nog de kans om de winnende treffer binnen te koppen, maar helaas kwam hij net een centimeter of drie te kort waardoor hij de bal niet in het doel kreeg. In de tussentijd had Jelle ‘de man van glas’ Geuyen nog voor de 1-0 gezorgd en was BEVO terecht op 1-1 gekomen. Na lange tijd weer eens een wedstrijd die niet werd gewonnen. He gelijke spel was echter voldoende om alles in eigen hand te houden. Als de laatste wedstrijd, de derby in en tegen Roggel, gewonnen zou worden dan was het kampioenschap een feit.
Vooraf werd er alles aan gedaan om optimaal voorbereid te zijn voor deze laatste competitiedag. De platte ker was al geregeld, het vuurwerk was verzorgd en ook het eten en drinken was al in orde gemaakt. Natuurlijk moest er wel eerst nog gewonnen worden. Het spel van de laatste weken was niet denderend geweest dus er was toch enige twijfel. De vooruitzichten waren echter gunstig. De Neerse mannen wisten alle twijfel ook zeer snel weg te schieten. Onder andere door doelpunten van Jos ‘mond dicht tegen de scheids’ Frenken, Dirk ‘altijd aanspeelbaar’ Geraedts, Gijs ‘glutenvrij bier’ van Haef en Jort ‘spiderman’ Heijnen werd er met maar liefst 11-0 gewonnen van Roggel. Het kampioenschap waar al lange tijd over gesproken was, was eindelijk binnen. Uiteindelijk wisten enkel Quinn ‘de kleine bulterriër’ Bol, Paul ‘De Gea’ Verheijden en Mathijs ‘als je haar maar goed zit’ Klompen dit seizoen het net niet te vinden. De teamprestatie die er door onze oranje jongetjes geleverd werd was echter veel belangrijker. De strijd en de passie waarmee zelfs slechte wedstrijden binnengehaald werden, is lovenswaardig. En daarom mocht er na deze kampioenswedstrijd een welverdiend feestje gevierd worden.
En achteraf kunnen we zeggen; ‘gelukkig zijn er de foto’s nog, want de herinneringen zijn een beetje troebel’.
Namens de technische staf willen wij alle spelers en uiteraard ook de supporters bedanken voor hun bijdrage aan deze geweldige eerste seizoenshelft!!!
Paul ‘donderspeech’ Wulms
Bart ‘ook net iets te vaak bij Aly geweest’ Wulms
Sep ‘de grensrechter van Haelen zal je nooit vergeten’ Heijnen
Eric ‘die kale en als het er echt toe doet vergeet ik de pasjes’ Vullers
Tim ‘de handschoenen aan en toch de mouwen opgestroopt’ Wagemans
